W XVII-XIX wieku, kiedy Koprywsztica liczyła prawie 12 000 mieszkańców, hodowla bydła i manufaktura rzemieślnicza nie były wystarczającym źródłem utrzymania, więc mężczyźni udawali się na saksy. Kilka kilometrów od Kopriwsztyca szli oni drogą do Pazardżiku i płowdiwy, skąd udawali się dalej do Konstantynopola i na Bliski Wschód. Przed zejściem w dół do Strełczy droga meandruje przez obszar usiany kamiennymi morenami. Do tego właśnie miejsca rodziny odprowadzali ojców i braci w długą i niebezpieczną podróż. Rozstania były trudne i przez lata wylano tam morze łez. W ten sposób kamienne skupiska otrzymały swoją gorzko-ironiczną nazwę - Kamienie smarki.